ఒక విషయం
నీకు తెలపాలి:
మెరిసే చంద్రుడు,
వసంత కాలపు
కొమ్మల కెంపు
చలిమంట వద్ద చెదరని
బూడిద నునుపు,
తగులబడిపోయి
తాకితే చెదరిపోయే
ముడుతలువారిన మొద్దు
ఇవన్నీ నీ దరికే నన్ను చేరుస్తాయి,
సువాసనలు, కాంతులు, లోహాలు
నాకై ఎదురుచూసే నీ ద్వీపానికి
నను చేర్చే చినచిన్న నావలు.
సరే,విను
నాపై నీ ప్రేమను
కొంచెం కొంచెంగా తగ్గిస్తే
నీ పై నా ప్రేమ
కొంచెం కొంచెంగా తగ్గిపోతుంది.
అనుకోకుండా
నీవు నన్ను మరిస్తే
ఎదురుచూడకు
ఆ సరికే నేను నిన్ను
మరిచిపోయుంటాను
నా జీవిత విజయ కేతనపు
రెపరెపలు నీకు
పిచ్చిగా విసుగు తెప్పిస్తే
నీలొ వ్రేళ్ళూనుకున్న
నా హ్రదయ తీరాన
నను వీడి పోవాలని
నిర్ణయించుకుంటే
గుర్తుంచుకో,
అదేరోజు,అదేక్షణం
నా హ్రదయ విహంగం
రెక్కలు చాచి
వేరే తీరానికై
ఎగిరిపోతుంది
కాని,
ప్రతిరోజు,ప్రతిక్షణం
ఓపలేని మాధుర్యం తో
నీవు నా కొరకై పుట్టావని
నీవు తలిస్తే,
ప్రతిరోజు
ఒక పుష్పం నీ అధరాలపై
నా కొరకై చేరితే,
ఆహా! నా ప్రేమా,నా స్వంతం
నాలో ఆ ప్రేమాగ్ని మళ్ళీ ప్రజ్వరిల్లుతుంది,
నాలో ఏదీ ఆరిపోలెదు,
మరచీపోలేదు,
ప్రియా!
నా ప్రేమను పోషించేది నీ ప్రేమే
ఈ జీవితమంతా అది నీ చేతుల్లోనే
ఉంటుంది,
నీవు నా చేతిని విడువంతవరకు !!
No comments:
Post a Comment