మధ్యాహ్నవేళల్లో....నేను వెన్ను వంచి,
నీ సాగరనయనాలపై
నా నిరాశావలలు విసురుతాను !
మిట్టమధ్యాహ్నం పూట అనంత జలధిలో మునిగిపోతూలేపిన చేతుల మాదిరి,
పెనవేసుకున్న ప్రేమాగ్ని జ్వాలలు
నాలో పైపైకి రేగుతాయి!
దీపస్తంభ వెలుగుల్లో, అలలఫై
తేలే అరుణవర్ణ కాంతుల హెచ్చరికలు,
నీ పరధ్యాన నయనాలపై నే ప్రసరిస్తా!
అంధకారంలో కొన్నిసార్లు,
నా సుదూరసుందరి ! నువ్వు,
దారితప్పి గుబులు పుట్టే
దిగులుతీరాలు తాకుతావు !
మధ్యాహ్నవేళల్లో, నేను వెన్నువంచి
నీ నయనాలలో మ్రోగే నిశీధి సాగరంపై ,
నా నిరాశావలలను విసురుతాను !
నీలాకాశంలో ప్రభవించిన తొలి చుక్కలను
నిశీధిపక్షులు పొడుస్తున్నాయి,
ఆ నక్షత్రకాంతులు, నీ ప్రేమ చేసిన
నా ఆత్మగాయాల మాదిరి మెరుస్తున్నాయి!
మసకల కుచ్చిళ్ళు పరుస్తూ,నిశీధి అశ్వం
లోకంపైకి ఉరికింది !!
No comments:
Post a Comment